Άρθρο ευρωβουλευτή ΝΔ Γ. Κουμουτσάκου στην εφημερίδα “ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ”
Η σημασία των χωρών που ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας είναι στρατηγική, ιδιαίτερα μετά τη Συνθήκη της Λισαβόνας, που δημιούργησε τη θεσμική βάση για ισχυρή φωνή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο διεθνές περιβάλλον. Το λιγότερο που θα περίμενε κάθε Ευρωπαίος θα ήταν μια δυναμική, ολοκληρωμένη και κυρίως ενιαία ευρωπαϊκή αντίδραση, με αφορμή τις δραματικές πολιτικές εξελίξεις στην Αίγυπτο. Αντιθέτως, η Ευρωπαϊκή Ένωση παρουσιάστηκε ασυντόνιστη.
-Αρχικά υπήρξε μια καθυστερημένη, γενικόλογη και ασαφής ως προς τη στόχευσή της τοποθέτηση της Υπάτου Εκπροσώπου για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας, Κάθριν Άστον.
-24 ώρες μετά, ακολούθησε μια άλλη, εκτενέστερη και σαφέστερη κοινή τοποθέτηση από τρία κράτη-μέλη.
-Η κοινή αυτή τοποθέτηση της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Αγγλίας έγινε μόλις δύο μέρες πριν από το Συμβούλιο των Υπουργών Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκαταλαμβάνοντας στην ουσία τις αποφάσεις του και υποβαθμίζοντας κατ’ επέκταση το ρόλο του.
Ο έως τώρα αποσπασματικώς τρόπος αντίδρασης της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα πολύ σοβαρά αυτά γεγονότα μειώνει, αντί να ενισχύει, το διεθνές της κύρος και την επιρροή της, σε μια περιοχή άμεσου ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος. Υποτίθεται ότι αυτό ακριβώς προσπαθήσαμε να θεραπεύσουμε με την Συνθήκη της Λισαβόνας. Φαίνεται όμως, ότι το πρόβλημα συντονισμού και ενιαίας προς τη διεθνή κοινότητα έκφρασης της Ευρωπαϊκής Ένωσης δυστυχώς παραμένει. Αυτό δεν θα πρέπει να επαναληφθεί. Χρειάζονται άμεσες και αποτελεσματικές ενέργειες.